Przewodniczący Rady Programowej Dni Betonu. Dyrektor generalny Dyckerhoff Polska w Nowinach; w 2019 r. został wybrany przewodniczącym Stowarzyszenia Producentów Cementu. Absolwent Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego o specjalności ekonomika i organizacja handlu zagranicznego. Doświadczenie zawodowe zdobywał w przedsiębiorstwach budowlanych – odbył między innymi prawie 2-letnią praktykę zawodową w niemieckim koncernie budowlanym Bilfinger und Berger w Mannheim w Niemczech. Ostatnie 20 lat pracuje w spółce Dyckerhoff Polska, będącej członkiem grupy Dyckerhoff/Buzzi Unicem, początkowo jako dyrektor finansowy, aktualnie pełniąc funkcję dyrektora generalnego.

Prezes Zarządu Firmy GOLDBECK Comfort Sp. z o.o., od września 2021 roku Prezes Stowarzyszenia Producentów Betonu. Pasjonat budownictwa oraz manager z wieloletnim doświadczeniem. Grzegorz Bajek to absolwent Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej i całe życie jest związany z budownictwem, a zwłaszcza z pre-fabrykacją betonową. Po ukończeniu w 1985 r. studiów rozpoczął pracę jako stażysta w Żagańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym PCHiL „Modernbud”, rok później podjął pracę w Zakładzie Remontowo-Budowlanym przy LZPB w Lubaniu, początkowo jako mistrz, później jako kierownik budowy, a następnie jako zastępca kierownika zakładu. Od 1990 roku przez kolejne 7 lat współwłaściciel Zakładu Budowlanego „BATOM” oraz właściciel Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego „BIG” w Lubaniu. W 1998 roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym „COMFORT” – obecnie GOLDBECK Comfort z siedzibą w Rakowicach Małych, gdzie przeszedł wiele stanowisk, począwszy od specjalisty ds. przygotowania produkcji przez kierownika działu techniczno-handlowego, dyrektora ds. produkcji do prezesa zarządu. Podczas XVII Walnego Zjazdu Stowarzyszenia Producentów Betonu w Warszawie, które odbyło się 29 września 2021 roku, zostały wybrane nowe władze Stowarzyszenia.

Profesor dr hab. nauk technicznych o specjalności budowa mostów; inżynier budownictwa i nauczyciel akademicki. Studia ukończył na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i od 1972 jest pracownikiem naukowym tej uczelni – obecnie na stanowisku profesora zwyczajnego w Zakładzie Mostów Instytutu Inżynierii Lądowej na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Zawodowo pracował też, między innymi, w warszawskim „Transprojekcie” i Szczecińskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego. Jest także współwłaścicielem Zespołu Badawczo-Projektowego „Mosty-Wrocław”. Jest członkiem Sekcji Konstrukcji Betonowych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, a w latach 1994–1996 był tam również członkiem Zespołu Konstrukcji Drewnianych. W 2002 objął funkcję krajowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej w Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa. Jest głównym projektantem najwyższego i najdłuższego w Polsce mostu podwieszanego – mostu Rędzińskiego we Wrocławiu.

Absolwent Wydziału Mechaniki i Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej oraz IESE Business School w Barcelonie (Advanced Management Program, 2007); wykładowca Koźmiński Advanced Management Program. Jest członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk (KILiW PAN). W lutym 2002 podjął pracę w firmie Budimex, a w listopadzie 2007 objął funkcję prezesa i dyrektora naczelnego Budimeksu Dromeksu oraz członka zarządu Budimeksu. Od września 2009 jest prezesem i dyrektorem generalnym Budimeksu. W czerwcu 2019 został dyrektorem Grupy Ferrovial na Europę, pozostając jednocześnie prezesem Grupy Budimex w Polsce. Od maja 2023 roku został mianowany na stanowisko prezesa zarządu Unibep SA.

Absolwent Politechniki Gdańskiej, w 1995 r. ukończył Wydział Budownictwa Lądowego na kierunku budownictwo, uzyskując tytuł magistra inżyniera w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich. W latach 1995-2002 pracował jako asystent na Politechnice Gdańskiej w Katedrze Konstrukcji Metalowych i Zarządzania w Budownictwie. W 1996 r. ukończył Pedagogiczne Studia Podyplomowe na Wydziale Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej. Praktyczne umiejętności projektowania i analizy konstrukcji zarówno stalowych jak i żelbetowych wykorzystywał prowadząc własną Pracownię Projektową ARC Projekt. Od 2002 r. pracował na stanowisku kierownika projektu w firmie Ergon Poland sp. z o.o. Od 2008 r. związany z Grupą Pekabex, gdzie pełni funkcję Prezesa Zarządu Pekabex Bet. Wiceprezes Zarządu Pekabex S.A. od 2015 r.

Jarosław Jerzy Buszewski Jest absolwentem Poliechniki Łódzkej Wydziału Budownictwa i Architektury o Specjalności Konstrukcje Inżynierskie i Budowlane . Posiada uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń Od 1981 roku związany z największą inwestycją energetyczną w Polsce Kombinatem Budowy Elektrowni Bełchatów gdzie pełnił rolę dyrektora ds. produkcji. W roku 1989 założył grupę Buszrem S A w której pełni rolę Prezesa Zarządu. Promuje nowoczesne rozwiązania i systemy dotyczące budownictwa mieszkaniowego oraz produkcję materiałów budowlanych

Prof. Lech Czarnecki jest Sekretarzem Naukowym ITB, były wieloletni Kierownik Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych Politechniki Warszawskiej, Prorektor ds. studiów w latach 2003-2005; Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk (od 1993).Jest uznanym autorytetem w dziedzinie inżynierii materiałów budowlanych, w szczególności betonów polimerowych i materiałów do napraw konstrukcji z betonu . W latach 2006-2013 był Prezydentem ICPIC, obecnie członek zarządu ICPIC; od 1992 roku jest Senior Member RILEM. . Jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji, cytowanych ponad 2100 razy; w 2017 roku jego indeks Hirscha wyniósł 22 (wg Google Scholar).

Absolwent Politechniki Poznańskiej Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska (1997). Studia w ramach programu TEMPUS „Inżynier Europejski”. Posiada uprawnienia do prowadzenia robót budowlanych bez ograniczeń. Od 1998 roku działa w branży domieszek chemicznych do betonu towarowego. Od 2012 zastępca a od 2014 roku Dyrektor ds. Sprzedaży TM Concrete w Sika Poland Sp. z o.o.

Absolwent Politechniki Krakowskiej. Pracownik naukowy i profesor Politechniki Krakowskiej. W zakres jego zainteresowań naukowych wchodzą konstrukcje z betonu, w tym konstrukcje sprężone i prefabrykowane, wzmacnianie konstrukcji budowlanych i inżynierskich, zastosowanie materiałów kompozytowych FRP w budownictwie. Członek wielu komitetów naukowych konferencji i sympozjów. Autor licznych ekspertyz i projektów w dziedzinie konstrukcji z betonu, szczególnie konstrukcji sprężonych i konstrukcji prefabrykowanych.

Łukasz Drobiec ukończył Wydział Budownictwa Politechniki Śląskiej, gdzie został zatrudniony i pracuje do chwili obecnej. W 2004 r. obronił z wyróżnieniem pracę doktorską, za którą w 2005 r. otrzymał wyróżnienie Ministra Infrastruktury. W 2014 r. z wyróżnieniem uzyskał stopień doktora habilitowanego. Rzeczoznawca budowlany, oprócz działalności dydaktycznej prowadzi szereg szkoleń w izbach budownictwa i oddziałach PZITB; jest członkiem Komitetu Nauki PZITB, gliwickiego oddziału PZITB i International Masonry Society; działa w Polskim Komitecie Normalizacyjnym.

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga, Doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej (2011), Iwanowskiego Państwowego Uniwersytetu Technologii Chemicznej (2014), Politechniki Świętokrzyskiej (2016), Profesor Honorowy Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Inżynierii Ekologicznej (2002), Członek Zagraniczny Akademii Budownictwa Ukrainy (od 1998), rektor Politechniki Krakowskiej w latach 1996-2002. Urodzony w roku 1939 w Sułkowicach, studia wyższe magisterskie (1956-1961), doktorat (1967) i habilitacja (1971) na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (obecnie: Wydział Inżynierii Lądowej). Tu pracuje nieprzerwanie od roku 1961, kolejno na stanowiskach asystenta, adiunkta, docenta (od 1973), profesora tytularnego, nadzwyczajnego (od 1984), profesora zwyczajnego (od 1991). Reprezentuje dziedzinę wiedzy: nauki techniczne, dyscypliny naukowe: budownictwo i mechanika, specjalności naukowe: konstrukcje betonowe, budowa mostów i tuneli, technologia betonu i technologia prefabrykacji oraz nieniszczące metody badań materiałów i konstrukcji. Jego pasją jest mostownictwo. W latach 1991-2017 zorganizował 23 Europejskie Wyprawy Mostowe, zaś w latach 2008-2017 – 10 Światowych Wypraw Mostowych. Ma na swoim koncie 385 publikacji naukowych (w tym 19 monografii) oraz 216 referatów na konferencjach naukowych krajowych (185) i zagranicznych (31).

Ukończył studia z zakresu inżynierii ruchu na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej i jest pracownikiem naukowym tej uczelni – w 2000 r. objął stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2002 stanowisko profesora zwyczajnego. W latach 2008-2016 był rektorem PK. Obecnie jest kierownikiem Katedry Budowy Mostów i Tuneli na Wydziale Inżynierii Lądowej. Jest wieloletnim członkiem Sekcji Budownictwa, Inżynierii Lądowej i Wodnej oraz Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, a także Międzywydziałowej Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności; przewodniczący Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej. W 2017 powołany na przewodniczącego Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Absolwent Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej. W 1991 roku uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w dziedzinie inżynierii materiałowej. Od tego czasu jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Inżynierii Lądowej PW. W latach 2010 roku został powołany na kierownika Zespołu Budowlanych Kompozytów Polimerowo-Mineralnych, a od 2012 roku pełni funkcję Dyrektora nowopowstałego Instytutu Inżynierii Budowlanej. Od 2016 roku jest Dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej PW. W 2017 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Zajmuje się badaniem relacji między strukturą i właściwościami kompozytów betonopodobnych, przy wykorzystaniu metod ilościowego opisu mikrostruktury oraz metod NDT. Senior Member RILEM, członek the Board of Directors of the International Congress on Polymers in Concrete, Sekcji Inżynierii Materiałów Budowlanych KILiW PAN i Rady Naukowej ITB. Autor pierwszej wersji dydaktycznego programu komputerowego wspomagającego nauczanie chemii budowlanej.

Robert Geryło jest absolwentem Wydziału Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej Politechniki Lubelskiej o specjalności konstrukcje budowlane i inżynierskie. Z Instytutem Techniki Budowlanej Gieryło związał się w roku 1999. Specjalizuje się w podstawowych zagadnieniach zrównoważonego budownictwa, w szczególności związanych z ochroną cieplną budynków i wykorzystaniem energii. Dr inż. Robert Geryło jest autorem ekspertyz technicznych, opinii sądowych oraz wielu opracowań i publikacji naukowych. Od 2008 r. jest członkiem Rady Naukowej ITB, a od 2012 również pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Technicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego ds. wyrobów do izolacji cieplnej w budownictwie. Dyrektor Instytutu Techniki Budowlanej jest członkiem Zespołu doradczego Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Absolwent Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1980r.). Zatrudniony w latach 1980-1997r. w Instytucie Mineralnych Materiałów Budowlanych. Stopień naukowy doktora uzyskał w roku 1989r, a doktora habilitowanego w roku 2006 na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. W latach 1999.-2008 zatrudniony na Politechnice Opolskiej, a od roku 2008 na Politechnice Śląskiej. Od roku 2017 jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Budownictwa PŚl. Pracę naukowo-dydaktyczną łączy z pracą w przemyśle (Grupa Górażdże). Ekspert licznych komitetów technicznych PKN i CEN. Zakres zainteresowań naukowo- badawczych obejmuje technologię cementu i betonu, zwłaszcza stosowanie dodatków mineralnych w składzie cementu i betonu. Jest autorem bądź współautorem ponad 300 prac opublikowanych w kraju i za granicą (w tym książek). Współautor licznych wydawnictw o charakterze popularnonaukowym m.in. poradnika „Cement Kruszywa Beton” i „Vademecum Technologa Betonu”. Współorganizator konferencji „Reologia w technologii betonu” (17 edycji) i organizator Jesiennych Warsztatów Betonowych (16 edycji). Członek Rady Naukowej przy Generalnym Dyrektorze Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie.

Profesor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN oraz Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. Prof. dr hab. inż. Michał A. Glinicki jest naukowcem znanym nie tylko w kraju, ekspertem od trwałości betonu, autorem wielu publikacji naukowych, metod diagnostycznych i innowacyjnych rozwiązań materiałowych. Pod redakcją prof. dr hab. inż. Michała A. Glinickiego wydawany jest w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów w dwóch językach: po polsku i po angielsku, kwartalnik „Roads and Bridges – Drogi i Mosty”.

Stopień naukowy doktora uzyskał w roku 1996, a doktora habilitowanego w roku 2007 na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej. Od roku 2008 jest profesorem nadzwyczajnym w Politechnice Śląskiej. Od roku 2009 pełni funkcję kierownika Katedry Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych. Zakres zainteresowań naukowo – badawczych obejmuje technologię betonów, zwłaszcza betonów samozagęszczalnych i eko-betonów, efektywność domieszek do betonu oraz reologię mieszanek na spoiwach cementowych. Jest autorem bądź współautorem książki, trzech monografii oraz ponad 200 prac opublikowanych w kraju i za granicą. W ramach współpracy naukowej z zagranicą odbył długoterminowe staże naukowe w Norwegii i Wielkiej Brytanii.

Absolwent Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Członek zarządu CEMEX Polska, od 2018 roku Dyrektor Pionu Materiałów (Betonu i Kruszyw) w CEMEX. Do zespołu CEMEX Polska dołączył 13 lat temu, od 2011 roku pełniąc funkcje kierownicze w firmie, głównie w obszarze betonu towarowego. Od 2006 r. związany z branżą produkcji materiałów budowlanych. Członek Zarządu European Ready Mixed Concrete Organization (ERMCO) oraz delegat na Walne Zgromadzenie przedstawicieli krajowych ERMCO.

Kierownik Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych, posiada na swoim koncie ponad 70 publikacji w czasopismach, monografiach i w materiałach konferencyjnych. Koordynację 2 i udział w 4 projektach badawczych. Promotor trzech przewodów doktorskich w tym jednym wyróżnionym projektami NCN PRELUDIUM i NCN ETIUDA oraz jednym realizowanym w systemie cotutelle z Uniwersytetem w Nantes, Francja.

Specjalista z zakresu konstrukcji z betonu, w szczególności zbiorników na ciecze i materiały sypkie oraz zespolonych konstrukcji betonowych. Kierownik Katedry Konstrukcji Budowlanych Politechniki Lubelskiej, Prorektor Politechniki Lubelskiej ds. współpracy z otoczeniem społecznobiznesowym. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN oraz przewodnicząca Sekcji Konstrukcji Betonowych tego komitetu, członek polskiej grupy fib. Przewodnicząca Rady Czasopism i Wydawnictw PZITB. Rzeczoznawca budowlany w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Wiceprzewodnicząca Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Lubelskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków Członek Komisji Kwalifikacyjnej Lubelskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa

Absolwent Politechniki Poznańskiej z 1971 roku, zatrudniony w Instytucie Konstrukcji Budowlanych. Od 1996 kierownik Zakładu Budownictwa; od 2012 dyrektor Instytutu; w latach 1996 – 2002 prodziekan i 2002 – 2008 dziekan Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska. Od 2002 ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej . Od 1996 członek Komitetu ILiW , Sekcji Materiałów Budowlanych PAN. Naukowo zajmuje się formułowaniem stochastycznych kryteriów oceny wytrzymałości betonu produkowanego w warunkach przemysłowych oraz badaniami zmierzającymi do wyznaczenia obszarów modyfikacji właściwości betonu . Autor i współautor ok. 200 publikacji naukowych, w tym 75 indywidualnych, prezentowanych na konferencjach , w czasopismach i wydawnictwach książkowych, w tym 28 obcojęzycznych. Promotor 7 ukończonych doktoratów i 3 doktoratów w toku, promotor 250 prac dyplomowych.

Polska architektka, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Prezes SARP oraz Architekt-Partner, Członek Zarządu APA Wojciechowski Architekci.

Dr hab. inż. Maria Kaszyńska, prof. ZUT. Dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Kierownik Zakładu Technologii Betonu. Autor ponad 100 artykułów i referatów na konferencjach międzynarodowych i krajowych z zakresu technologii betonu, betonów samozagęszczalnych, betonów nowej generacji, betonów lekkich. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, członek Sekcji Konstrukcji Betonowych KILIW PAN oraz Przewodnicząca Sekcji Inżynierii Materiałów Budowlanych KILIW PAN. Przedstawiciel KILIW PAN ds. współpracy z American Concrete Institute (ACI). Przewodnicząca Komitetu Nauki PZITB. Przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego Konferencji Awarie Budowlane. Organizator tej konferencji od 1994 roku.

Absolwent Politechniki Krakowskiej na Wydziale Inżynierii Lądowej, studiował na kierunkach Zarządzanie i Marketing oraz Technologia i Organizacja Robót Budowlanych. Od roku 2001 związany z branżą budowlaną i chemią budowlaną rozpoczynając karierę zawodową na stanowiskach kierowniczych w firmach Woermann, potem Degussa Admixtures oraz od 2006 w BASF Polska. Od 2018 w BASF Polska pełnił funkcję Dyrektora Działu Chemii Budowlanej. Po wydzieleniu Master Builders Solutions z BASF Polska, od 2020 roku Dyrektor Zarządzający ds. Handlowych w Master Builders Solutions Polska sp. z o.o. Od 2022 roku Prezes Zarządu w Master Builders Solutions Polska sp. z o.o.

Rektor Politechniki Białostockiej dr hab. inż. Marta Kosior-Kazberuk, prof. PB ma doświadczenie jako ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA) i była członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych (KAUT). W 2018 r. z nominacji KAUT została polskim delegatem w Administrative Council European Network of Accreditation of Engineering Education.

Dr hab. inż. Renata Kotynia, Prof. PŁ Członek: PZITB; Sekcji Konstrukcji Betonowych KILiW PAN; ACI Committee 440; fib Task Group 5.1: “Fiber Reinforced Polymer Reinforcement for Concrete Structures”; Vice-President International Institute for FRP in Construction (IIFC) (2010- 2016 – 3 kadencje); Fellow IIFC; Przewodnicząca i założyciel Polskiej Grupy IIFC pod auspicjami KILiW PAN; RILEM TC 234-DUC – “Design procedures for the use of Composites in strengthening of reinforced concrete structures”; CEN/TC250/ SC2/WG1/TG1; CEN/TC250/SC 2/WG1/TG4 Zainteresowania naukowe: konstrukcje żelbetowe i sprężone; wzmacnianie konstrukcji przy użyciu biernych i czynnych materiałów kompozytowych; zbrojenie niemetaliczne w konstrukcjach z betonu.

Wiesław Kurdowski rozpoczął karierę naukową w roku 1955 w Instytucie Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, a po doktoracie w 1962 r., objął stanowisko zastępcy dyrektora d/s naukowo-badawczych i został dyrektorem Krakowskiego Oddziału tego Instytutu. W roku 1973 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 zwyczajnego. W okresie 1980 – 1984 był dyrektorem Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych w Akademii Górniczo-Hutniczej. W roku 2001 powrócił do pracy w Instytucie. Wypromował 16 doktorów. W roku 1995 został doktorem honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Charkowie, a w roku 2015 Politechniki Opolskiej. Jest autorem czterech książek, z których jedna została wydana w wersji angielskiej przez Wydawnictwo Springer. Napisał także siedem rozdziałów w zagranicznych wydawnictwach zbiorowych, między innymi Applied Science Publishers, Pergamon Press i Spon Press oraz opublikował 230 prac naukowych. Był aktywnym działaczem stowarzyszenia SITPMB, a na zakończenie tej działalności został uhonorowany Złotą Odznaką NOT z Brylantem. Był przez 10 lat ekspertem UNIDO organizacji należącej do ONZ. Od 50 lat pełni funkcję redaktora naczelnego czasopisma Cement–Wapno–Beton, wcześniej Cement–Wapno–Gips i wprowadził to czasopismo na „Listę Filadelfijską”.

Studia wyższe na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej ukończył w roku 2000 uzyskując stopień magistra inżyniera w specjalności inżynieria budowlana. W roku 2005 obronił pracę doktorską w Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej i uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W roku 2012 na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Nośność stalowych łączników otwartych w zespolonych konstrukcjach stalowo-betonowych” oraz zdanego kolokwium przed Radą Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Od 2005 r. pracuje w Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, na stanowisku asystenta (2005 – 2006 r.), a następnie adiunkta (od 2006 r.) Współpracował z wieloma firmami branży budowlanej, a w szczególności z firmami: Europrojekt Gdańsk S.A., PROMOST Wrocław, SSF-Ingenieure.

Profesor nzw. Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, kierownik Zakładu Inżynierii Materiałów Budowlanych. Przewodniczący Komitetu Trwałości Budowli ZG PZITB, członek Komitetu Technicznego „Beton” Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Zajmuje się przede wszystkim modyfikacją, modelowaniem i optymalizacją materiałów budowlanych oraz ich trwałością. Autor monografii „Modyfikacja materiałowa betonu”, SPC, Kraków, 2016; współautor (wraz z L. Czarneckim i A. Garbaczem) książki „Naprawa i ochrona konstrukcji z betonu – komentarz do PNEN 1504”, PWN, Warszawa, 2017.

Dr hab. inż. Piotr Mackiewicz, prof. uczelni jest pracownikiem naukowo-badawczym zatrudnionym na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej od 1 października 1995 roku. Aktualnie związany z Katedrą Dróg, Mostów, Kolei i Lotnisk (kierownik od 1 stycznia 2021 r.).

Rektor Politechniki Wrocławskiej. Ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej w 1976 r. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1982, a doktora habilitowanego w 1993 r. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 2003 r, a w 2007 r. zatrudniono go na stanowisku profesora zwyczajnego. Większość badań prowadzonych przez prof. Madryasa związana jest z szeroko rozumianą rozbudową, modernizacją i odnową infrastruktury podziemnej na terenach zurbanizowanych. Badania związane z tym obszarem inżynierii prowadził i prowadzi w większości polskich miast m.in. w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Toruniu, Warszawie i Wrocławiu. Prof. Madryas jest autorem lub współautorem ośmiu dzieł zwartych, w tym czterech monografii i czterech akademickich wydawnictw książkowych, z których „Mikrotunelowanie”, „Konstrukcje przewodów kanalizacyjnych” czy „Tunele wieloprzewodowe” stały się podstawowymi podręcznikami dla studentów wydziałów budownictwa i ochrony środowiska na polskich uczelniach wyższych. Jest również autorem lub współautorem 480 prac udokumentowanych w systemie DONA, w tym ponad 170 naukowych prac opublikowanych (z czego 65 o zasięgu międzynarodowym) oraz 290 sprawozdań z badań wykonanych na rzecz gospodarki narodowej (raporty SPR).

Ukończył Wydział Ceramiczny Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie specjalność technologia materiałów wiążących, gdzie pracuje od 1971 r. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału i Kierownika Katedry Technologii Materiałów Budowlanych. Wieloletni członek Senatu AGH. Zajmuje się fizykochemią materiałów budowlanych, głównie technologią betonu. Jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji, w tym książek z technologii betonów i materiałów budowlanych, monografii dotyczących zaczynów stosowanych w hydrotechnice oraz 70 patentów. Wypromował 14 doktorów – trzech z nich uzyskało stopień doktora habilitowanego. Był przewodniczącym rady naukowej ICiMB, członkiem rady naukowej ITB oraz członkiem KILiW PAN.

Absolwent Politechniki Poznańskiej, Wydziału Budownictwa Lądowego oraz Zarządzania w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu. \nZ branżą betonową oraz szeroko rozumianą chemią budowlaną związany od 1998 roku. Wiedzę i doświadczenie zawodowe zdobywał w firmach Lafarge i BASF/ Master Builders Solutions. \nOd kwietnia 2022 zarządza biznesem Conrete Industry w MC-Bauchemie w Polsce.

Absolwent Politechniki Warszawskiej z tytułem magistra inżyniera w zakresie konstrukcji budowlanych. Swoje doświadczenia zdobywał pracując w sektorze chemii budowlanej oraz cementu. Pracując na rzecz branży wyrobów wibroprasowanych ugruntował swoją pozycję zostając Prezesem Zarządu Stowarzyszenia Producentów Brukowej Kostki Drogowej. Pasjonat technologii betonu oraz praktyk z doświadczeniem w zakresie optymalizacji procesów technologicznych w wielu zakładach produkcyjnych w Polsce i za granicą.

Dyrektor Łukasiewicz – Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych Sieć Badawcza Łukasiewicz. Doktor habilitowany nauk technicznych, wykładowca akademicki na stanowisku profesora w Akademii Górniczo-Hutniczej, absolwent MBA. Członek organizacji naukowych i technicznych, autor licznych publikacji naukowych. Od ponad 20 lat zajmuje się pracami badawczo-rozwojowymi dotyczącymi innowacyjnych materiałów budowlanych. Posiada duże doświadczenie w realizacji projektów B+R, które zostały zakończone wdrożeniem w przemyśle. W ostatnich latach w szczególności zaangażowany jest w prace dotyczące zastosowania energooszczędnych i niskoemisyjnych technologii w budownictwie. Bardzo ważnym obszarem Jego działania są technologie służące ochronie środowiska naturalnego oparciu o OZE i technologie wodorowe.

Dr hab. inż. Waldemar Pichór, Prof. AGH jest pracownikiem Katedry Technologii Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Obszar jego zainteresowań skupia się przede wszystkim na technologii zaawansowanych materiałów budowlanych, w tym materiałów wielofunkcyjnych tzw. smart materials, zdolnych do reakcji na warunki środowiskowe, fibrobetonów, druku 3D z betonu oraz wykorzystaniu ubocznych produktów odpadowych z różnych procesów w technologii materiałów budowlanych. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów w liczących się czasopismach naukowych w świecie, kilkunastu patentów i chronionych rozwiązań technologicznych oraz autorem monografii naukowej i współautorem kilku podręczników akademickich.

Profesor zwyczajny, doctor honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej. Były wieloletni dyrektor Instytutu Dróg i Mostów Politechniki Warszawskiej, przewodniczący Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, przewodniczący Związku Mostowców RP, wiceprezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Specjalność zawodowa – budownictwo mostowe, pełne uprawnienia budowlane w zakresie mostownictwa, praca w biurach projektów Progrim (1975) i Stolica (1984-1989). Etatowy profesor Kanazawa University w Japonii (1991-92), autor lub współautor 350 publikacji, w tym 21 pozycji książkowych, z których dwie indywidualne w języku angielskim zostały wydane w Japonii i Wielkiej Brytanii. Organizator i członek Komitetów Naukowych 60 konferencji w kraju i na świecie, autor referatów wygłaszanych w 17 krajach.

Inżynier budownictwa, profesor nauk technicznych, absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Jest autorem lub współautorem ponad dwustu prac badawczych, ponad 140 krajowych i zagranicznych publikacji naukowych oraz współautorem 10 patentów z zakresu budownictwa. Zajmuje się badaniami i wdrożeniami nowych rozwiązań w konstrukcjach geotechnicznych. Oprócz zagadnień dotyczących geotechniki, zajmował się także problematyką prognozowania i strategii rozwoju transportu, organizacji i finansowania infrastruktury drogowej, a zwłaszcza rozwoju sieci drogowej i powiązania infrastruktury transportowej Polski z Unią Europejską. Prowadzi badania dotyczące barier prawnych, finansowych i technicznych dotyczących rozwoju sieci drogowej. Między innymi, w latach 2004-2007 koordynował prace badawcze, dotyczące zasad kształtowania sieci dróg krajowych i wojewódzkich w regionie warmińsko-mazurskim, a w latach 2008-2010 zajmował się problematyką wymagań technicznych dotyczących dróg i drogowych obiektów inżynierskich. W latach 2010-2021 prowadził badania właściwości materiałów stosowanych do podbudów i podłoża drogowego oraz badania dotyczące zarządzania siecią drogową, a w szczególności związane z eksploatacją dróg, bezpieczeństwem ruchu drogowego, oddziaływaniem pojazdów na nawierzchnie drogowe i nowoczesnymi systemami telematycznymi. Aktywnie działa w organizacjach naukowych i technicznych w kraju i za granicą. W latach 2008-2019 był Prezesem Akademii Inżynierskiej w Polsce, stowarzyszenia pożytku publicznego, którego celem jest służenie polskiemu społeczeństwu, a także społeczeństwom innych krajów we wszystkich dziedzinach inżynierii, techniki, technologii i ochrony środowiska. W latach 1990-2021 pełnił funkcję Dyrektora Naczelnego w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów, a w latach 2007-2022 był Przewodniczącym Rady Głównej Instytutów Badawczych, ustawowego organu reprezentującego instytuty badawcze. Obecnie kieruje Biurem Rady Głównej Instytutów Badawczych.

W roku 1996 ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. W roku 2003 uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 2015, a tytuł profesora w 2020. Obecnie pracuje jako profesor na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej w Katedrze Budownictwa Ogólnego. Specjalista z zakresu budownictwa ogólnego, prawa budowlanego, diagnostyki i utrzymania konstrukcji inżynierskich. Zajmuje się tematyką elewacji wentylowanych, a w szczególności technologią produkcji i badaniem okładziny zewnętrznej z płyt włóknisto-cementowych w zakresie wykrywania, identyfikacji i klasyfikacji procesów degradacji oraz uszkodzeń, a także metodyki tych badań. Prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe związane z implementacją urządzeń i technologii diagnostyki nieniszczącej w obiektach budowlanych, w tym z zastosowaniem sztucznej inteligencji.

Absolwent Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Rzeszowskiej. Jest profesorem Politechniki Rzeszowskiej i kierownikiem Zakładu Dróg i Mostów na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Jego działalność naukowa skupia się wokół problemów trwałości mostów, zastosowań nowych materiałów w mostownictwie (m.in. kompozyty FRP, stopy aluminium, betony niekonwencjonalne) oraz badań i diagnostyki obiektów mostowych. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji z tego zakresu. Prof. T. Siwowski prowadzi także aktywną działalność konsultingową w zakresie projektowania i zarządzania inwestycjami infrastrukturalnymi. Jest projektantem kilkudziesięciu obiektów mostowych, zarządzał budową kilku dużych mostów, a także prowadził nadzory naukowe przy budowie mostów. T. Siwowski jest aktywnym członkiem wielu krajowych i zagranicznych stowarzyszeń zawodowych i naukowych, m.in.: ZMRzP, SITK RP, PZiTB, ASCE, IABSE, IABMAS, a także członkiem Rady Naukowej GDDKiA.

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej oraz programów szkoleniowych ICAN ManagementTM i Leadership AcademyTM. Od ponad 17 lat związany z CHRYSO Polska Sp. z o.o., międzynarodowym koncernem oferującym domieszki do betonu i cementu. W dotychczasowej karierze zawodowej pełnił funkcje, Regionalnego Kierownika Sprzedaży przez Managera Techniczno-Handlowego, a od 2010 roku Dyrektora Handlowego. W tym okresie we współpracy z kontrahentami sektora producentów betonu towarowego, prefabrykacji ciężkiej i wyrobów wibroprasowanych, miał okazję brać udział w realizacji kontraktów w budownictwie kubaturowym i drogowo-mostowym w całej Polsce.

Manager z doświadczeniem w zarządzaniu zespołem sprzedażowo-technicznym działającym w kanale sprzedaży B2B. Lider w zakresie wdrażania nowych rozwiązań produktowych i otwierania nowych nisz sprzedażowych. Specjalista w dziedzinie szeroko rozumianej branży chemicznej, specjalizacja potwierdzona tytułem doktora nauk chemicznych.

Dr nauk technicznych Politechniki Opolskiej na Wydział Budownictwa. Absolwent AGH Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych, Absolwent AGH Wydziału Zarządzania. Od początku kariery do 2014 r związany z pracą w Cementowni Ożarów S.A. a później Grupą CRH Polska min jako Pełnomocnik Zarządu ds. Inwestycji, Koordynator Projektu budowy największego pieca do wypału klinkieru w Polsce oraz Dyrektora Projektu budowy Młyna Cementu. W latach 2001- 2014 Prezes Zarządu, Dyrektor Generalny Olsztyńskich Kopalń Surowców Mineralnych Sp. z o.o. w Olsztynie. W roku 2010 Performance Manager w Oldcastle Materials USA, Grupa CRH. Doradca i konsultant pomagający w zwiększaniu zdolności operacyjnych, produkcyjnych i technicznych. Od 2015r Prezes Zarządu , Dyrektor Generalny Kruszywa Olsztyn Sp. z o.o. w Olsztynie.

Profesor zwyczajny, kierownik Katedry Procesów Budowlanych w Politechnice Śląskiej (2000-2009), członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (1999 – 2016), przewodniczący Rady Naukowej Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Betonów ”CEBET” w Warszawie (1995 – 2013), członek Sekcji Inżynierii Materiałów Budowlanych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (1987 – nadal), członek Sekcji Inżynierii Przedsięwzięć Budowlanych KILiW PAN (1988 – nadal), członek British Society of Rheology (1993 – 1997), przewodniczący Komitetu Naukowego i współorganizator 15 Ogólnopolskich Sympozjów „Reologia w technologii betonu”, członek Rady Programowej konferencji DNI BETONU. Stworzył wiodący w kraju ośrodek badań nad reologią zapraw i mieszanek na spoiwach cementowych, inicjując i i rozwijając na skalę europejską działalność naukowo-badawczą w zakresie reologii i reometrii mieszanek betonowych i zapraw oraz zastosowań reologii do analizy, opisu i kształtowania właściwości reologicznych mieszanki betonowej w procesach wykonywania betonu, z szczególnym uwzględnieniem problemu urabialności. Opublikował jako autor lub współautor ponad 200 prac, w tym monografii „Reologia mieszanek na spoiwach cementowych” i „Technologia betonu samozagęszczalnego”. Wypromował 10 doktorów nauk technicznych, w tym 8 pracowników kierowanej przez niego Katedry. Kierował krajowymi projektami badawczymi oraz badaniami strony polskiej w międzynarodowych projektach europejskich. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi I stopnia, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Studia ukończył na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej w specjalności budowa dróg i lotnisk. Na uczelni tej uzyskał wszystkie stopnie naukowe – dr, dr hab. i profesora zwyczajnego. Jest pracownikiem naukowym Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego i kieruje Zakładem Dróg i Lotnisk oraz akredytowanym Laboratorium Badawczego Obiektów Infrastruktury Transportowej. Posiada uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie, jest rzeczoznawcą Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. W latach 2006 –2013 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Jest redaktorem naczelnym czasopisma Przegląd Komunikacyjny oraz członkiem Rad Naukowych 5 innych czasopism technicznych. Jest również członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów w sekcji nauki techniczne w kadencji 2017–2020 oraz członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN.

Działalność naukowa skoncentrowana na zagadnieniach związanych z szeroko pojętym materiałoznawstwem budowlanym. Głównie inżynieria kompozytów z matrycą cementową, w tym wieloaspektowe projektowanie składu tworzyw cementowych nowej generacji. Trwałość i badania właściwości ją determinujących (np. przepuszczalność dla mediów ciekłych i gazowych). Autor lub współautor około 180 publikacji oraz sześciu opracowań książkowych, głównie o charakterze podręczników. Kierownik licznych projektów badawczych. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, były dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej oraz były członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów.

Absolwent Politechniki Warszawskiej Wydziału Inżynierii Lądowej. Pracę rozpoczął od przebudowy stalowego kolejowego mostu w Toruniu i remontu Tunelu Średnicowego w Warszawie. Od ponad 20 –tu lat związany z branżą chemii budowlanej. Od 1994 roku Kierownik Sprzedaży w MC-Bauchemie. Współtworzył oddziały MC-Bauchemii w Polsce i na Ukrainie. Od 2012 roku Prezes Zarządu Stowarzyszenia Producentów Chemii Budowlanej.

Specjalista z zakresu mostownictwa, mechaniki budowli, diagnostyki konstrukcji inżynierskich. W latach 1984–1989 odbył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, a w latach 1992–1995 był doktorantem na Uniwersytecie Tokijskim w Japonii. W latach 1995–1999 pracował na Uniwersytecie Tokijskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 2003, a tytuł profesora w 2009. Rektor Politechniki Gdańskiej, kierownik Katedry Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk od 2016 roku. Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej (KILiW) i przewodniczący Sekcji Mechaniki Konstrukcji i Materiałów PAN oraz Komitetu Mechaniki PAN, KILiW.

Absolwent i pracownik Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej od 1991, doktor nauk technicznych – 1999; habilitacja – 2014; profesor – 2021. Od 2016 Zastępca Dyrektora a od 2020 Dyrektor Instytutu Inżynierii Budowlanej WIL PW. W działalności naukowej i eksperckiej zajmuje się zagadnieniem technologii betonu, w tym przede wszystkim jego trwałości i odporności na oddziaływania środowiskowe. Jest autorem lub współautorem ok. 220 publikacji, ponad 30 prac badawczych w dziedzinie technologii betonu oraz autorem lub współautorem ponad. 100 ekspertyz, opinii i raportów w zakresie właściwości materiałów budowlanych. Ma ponad 30-letnie doświadczenie w nauczaniu na Wydziale Inżynierii Lądowej w zakresie materiałów budowlanych, technologii betonu, technologii robót budowlanych. Jest promotorem ok. 180 prac magisterskich i inżynierskich oraz 3 obronionych i 5 realizowanych prac doktorskich. Główne nurty badań i publikacji obejmują: zjawisko karbonatyzacji betonu, zagadnienia pielęgnacji jako czynnika kształtującego trwałość betonu, zagadnienia prefabrykacji betonowej, zagadnienia zrównoważonego rozwoju w technologii betonu.

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Z PERI, międzynarodowym koncernem oferującym deskowania i rusztowania, związany od 25 lat. Pracę w firmie rozpoczął jeszcze jako student, w ramach praktyk, w macierzystych zakładach PERI w Niemczech. Kontynuując studia, pracował w PERI w Polsce, a po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony jako przedstawiciel techniczno-handlowy. W 1996 r. powołano go na stanowisko dyrektora oddziału w Warszawie, w 2004 r. – dyrektora handlowego. Od 1 stycznia 2011 r. pełni funkcję prezesa zarządu.